سکته مغزی در اثر عدم رسیدن خون به مغز رخ می دهد. سکته مغزی می‌تواند به بخش‌های هماهنگ‌کننده حرکت بدن در مغز آسیب برساند. با به هم ریختگی سیگنال‌های مغزی، ذهن و ماهیچه‌های بیمار نمی‌توانند با هم به خوبی کار کنند. به طور معمول این عارضه روی یک سمت مغز انسان تاثیر می‌گذارد و سمت دیگر در بدن او دچار اختلال میشود. سکته مغزی می‌تواند یک طرف بدن را ضعیف، فلج یا راه رفتن را دشوار کند.
فیلم فیزیوتراپی سکته مغزی
راه رفتن بیماران سکته مغزی
سکته مغزی می‌تواند به بخش‌های هماهنگ‌کننده حرکت بدن در مغز آسیب برساند. با به هم ریختگی سیگنال‌های مغزی، ذهن و ماهیچه‌های بیمار نمی‌توانند با هم به خوبی کار کنند. به طور معمول این عارضه روی یک سمت مغز انسان تاثیر می‌گذارد و سمت دیگر در بدن او دچار اختلال میشود. سکته مغزی می‌تواند یک طرف بدن را ضعیف، فلج یا راه رفتن را دشوار کند. اثرات فیزیکی سکته مغزی روی راه رفتن این بیماران عبارت‌اند از:
- ضعف و فلج در عضلات
- خالی کردن پا یا افتادن آن هنگام حرکت
- احساس ضعف و خستگی
- درد ناشی از آسیب به بافت و اعصاب
پس از سکته مغزی بیش‌تر بیماران بعد از مدت ۶ ماه می‌توانند دوباره راه بروند. البته در موارد شدیدتر این مدت ممکن است تا ۲ سال طول بکشد. ان در این باره می‌گویند یک برنامه توانبخشی و فیزیوتراپی مناسب می‌تواند به راه رفتن بیماران سکته مغزی و بازیابی عملکرد آن‌ها کمک کند.
تعداد جلسات فیزیوتراپی سکته مغزی
برای تشخیص تعداد جلسات فیزیوتراپی مورد نیاز، حتما میبایست دکتر فیزیوتراپ به صورت حضوری فرد را با تکنیک های مختلف مورد معاینه قرار داده و پس از شناخت کامل وضعیت فیزیولوژیک بیمار، تعداد جلسات و نوع روش درمانی مشخص میشود.
تجربه نشان داده شدت آسیب دیدگی سکته مغزی در افراد بسته به شدت و نوع سکته مغزی (سکته مغزی ایسکمی یا سکته مغزی خونریزی دهنده) متفاوت خواهد بود. هرچند در نهایت وضعیت فرد پس از مراحل درمانی اولیه توسط پزشک، ملاک برنامه درمانی فیزیوتراپی فرد آسیب دیده خواهد بود.
فیزیوتراپی مغز
به طور کلی فیزیوتراپی به بهبود عملکرد حرکتی مفصل‌ها، ماهیچه‌ها و تاندون‌ها در افرادی که تحت تاثیر آسیب قرار گرفتند، کمک می‌کند. نوروفیزیوتراپی یا فیزیوتراپی مغز، شاخه‌ای تخصصی از فیزیوتراپی است. این شاخه از فیزیوتراپی در بیمارانی کاربرد دارد که از اختلالات فیزیکی ناشی از بیماری‌های عصبی رنج می‌برند.
عارضه‌های ناشی از سیستم عصبی مانند سکته مغزی می‌توانند روی حرکت و توانایی‌های فیزیکی بیمار تاثیر بگذارند. بیمار با توجه به شرایط پزشکی خود ممکن است علائمی مانند نقص حرکتی، فلج، لرزش، اسپاسم و… را تجربه کند. این علائم و ناتوانی‌های حرکتی با استفاده از فیزیوتراپی مغز تحت درمان قرار می‌گیرند.
فیزیوتراپیست در همان جلسات اول معاینه تشخیص می‌دهد که نیاز بیمار سکته مغزی چیست و فیزیوتراپی مغز باید با چه هدفی صورت بگیرد. برای مثال فرد نیاز دارد حرکات جدیدی مانند راه رفتن را تمرین کند یا برخی از حرکات او اصلاح شوند.
از تفاوت‌های فیزیوتراپی و نوروفیزیوتراپی می‌توان به پدیده نوروپلاستیسیته (neuroplasticity) در نوروفیزیوتراپی اشاره کرد. پدیده‌ای که به ایجاد ارتباطات سیناپسی جدید در مغز کمک می‌کند. این ارتباطات برای یادگیری مجدد یا اصلاح برخی از حرکت‌ها به کار می‌روند. فیزیوتراپیست علاوه بر تمرین‌های هر جلسه، تمریناتی را هم برای منزل آموزش می‌دهد که بیمار باید آن‌ها را به درستی تکرار کند.
مگنت تراپی مغز
طی مگنت تراپی مغز در ساختارها و شبکه‌های مغزی تحت تاثیر سکته، تحریک مغناطیسی صورت می‌گیرد. این یک روش سرپایی است که در کلینیک‌های فیزیوتراپی انجام میشود و نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست. با تحریک نورون‌های مغز، پدیده‌ای به نام نوروپلاستیسیته (neuroplasticity) اتفاق می‌افتد.
طی این پدیده مغز به‌گونه‌ای عمل می‌کند که عملکرد بخش‌های آسیب دیده را بخش‌های سالم و بدون آسیب مغز بر عهده بگیرند. البته مگنت تراپی مغز روی هر دو بخش سالم و آسیب دیده تاثیر می‌گذارد. اکنون متوجه می‌شویم که سکته مغزی سمت راست روی سمت چپ بدن و بالعکس موثر است.
برای مثال انسان برای اینکه بتواند دست چپ خود را حرکت دهد، یک سیگنال تحریکی از سمت راست مغز و یک سیگنال بازدارنده از سمت چپ مغز دریافت می‌کند و تعادل دارد. متاسفانه بیمار بعد از سکته مغزی، این تعادل را از دست می‌دهد و دیگر نمی‌تواند سیگنال‌های درستی را بفرستد. مگنت تراپی با تحریک هر دو طرف مغز، این تعادل را به بیمار سکته مغزی برمی‌گرداند.
توانبخشی پس از سکته مغزی
هدف اصلی فیزیوتراپی پس از بروز سکته مغزی، بازتوانی عملکردی بیمار با تقویت نواحی ضعیف شده و افزایش دامنه حرکتی اندام بیمار است. فیزیوتراپی پس از سکته مغزی با روش های الکتروتراپی، منوال تراپی و تمرین درمانی است. فیزیوتراپی سکته مغزی توسط فیزیوتراپ نقش موثری در بازتوانی فرد دچار سکته می شود.
چه عوارضی از سکته مغزی با فیزیوتراپی درمان میشود؟
همانطور که میدانید، سکته مغزی دارای عوارضی همچون:
عوارض سکته مغزی
- فلجی (ضعف یا بی‌حسی ناگهانی در یک طرف صورت و دست و پا)
- از دست دادن تعادل
- آتروفی عضلات
- اختلال در حرف زدن (بریده بریده حرف زدن)
- اختلال در درک محیط اطراف
- انواع مشکلات حرکتی
- بی اختیاری در کنترل مثانه و روده
- افسردگی
- اختلال در حافظه
و… خواهد بود. توانبخشی سکته مغزی با فیزیوتراپی می تواند به طور مستقیم و غیر مستقیم در بهبود عوارض ناشی از سکته مغزی مفید باشد. مسلما پس از بهبود فرد و بازگردانی بدن به فرآیند طبیعی حرکتی و متابلیسم عادی، روحیه فرد آسیب دیده بسیار موثر باشد. البته سن فرد در موقع بروز سکته نیز در بازتوانی فرد مهم است. افراد بالای ۶۰ سال نیاز به فیزیوتراپ با مهارت و همچنین صبور و خوش اخلاق دارند. روحیه بیمار طب فرآیند فیزیوتراپی در کنار روش های درمانی موثر مورد توجه فیزیوتراپ است.
تمرین درمانی پس از سکته مغزی[/caption]
فردی که دچار سکته مغزی شده است، پس از ترخیص از بیمارستان با مشکلات جدیدی از جمله ناتوانی در راه رفتن و حرکت اندام های یک سمت بدن، بی حسی یک سمت صورت و گاه عدم توانایی در غذا خوردن، مشکلات دفعی، مشکل در تکلم، مشکلات حافظه، درد در اندام ها، خشکی عضلات و… رو به رو خواهند شد.
به همین دلیل است که از تمرین درمانی سکته مغزی برای بهبود وضعیت جسمانی بیماران استفاده می شود. تمرین درمانی در راستای توانبخشی بیمار انجام می شود و شامل ورزش ها و تمریناتی است که به تحت کنترل درآوردن عضلات فلج بدن بیمار سکته مغزی کمک می کنند.
راه های ارتباطی با کلینیک فیزیوتراپی مزین:
تهران، بام سعادت آباد، بلوار حق شناس، برج آرک طبقه همکف
تلفن های تماس: ۰۹۳۶۸۹۰۸۶۶۱
بدون دیدگاه