فیزیوتراپی دست

فیزیوتراپی مچ دست و انگشتان فیزیوتراپی دست

فیزیوتراپی مچ دست و انگشتان ، دست یک عضو بسیار متحرک در بدن است که کارهای روزمره افراد مثل برداشتن اشیا، غذا خوردن، لباس پوشیدن و… را انجام میدهد. برگرداندن عضو به حالت اولیه بعد از آسیب در کمترین زمان ممکن اهمیت زیادی دارد. در آسیب های دست مثل شکستگی ها یا آسیب های عضله، اگر این عضو تورم داشته باشد، اول با آموزش حرکات صحیح دست را بالاتر از سطح بدن قرار می دهند تا با دامنه حرکتی کوتاه تورم را تخلیه کرد. بعد از آن برای جلوگیری از کوتاهی تاندون های دست یا چسبندگی عضلات تمرینات کششی استفاده می شود. در مرحله آخر تمرینات تقویتی برای همه عضلات و کامل کردن دامنه حرکتی برای بازگشت بیمار به فعالیت های عادی به وی داده می شود.

روش های فیزیوتراپی دست

جریان الکتریکی: جریان های الکتریکی در کاهش درد، تورم، بازآموزی حرکات و ترمیم عصب به کار گرفته می شود. اولتراسوند که موج هایی با فرکانس بالا تولید می کند، با هدف کاهش التهاب، چسبندگی و کمک به فرآیند ترمیم بافت استفاده می شود.

لیزر: لیزر با سه هدف کاهش درد، ترمیم و کاهش التهاب استفاده می شود.

مگنت: نیروی الکترومغناطیس با هدف کاهش درد و کمک به جوش خوردگی استخوان استفاده می شود. این دستگاه در شکستگی های جوش نخورده بسیار موثر است.

هات پک یا گرما دهی: گرما برای نرم شدن بافت نرم در فیزیوتراپی دست قبل از شروع درمان های دستی و همچنین کاهش درد استفاده می شود.

سرما درمانی: برای کاهش التهاب و کم کردن درد بعد از تمرین درمانی می توان از سرما استفاده کرد.

حمام متضاد: از گرما و سرما به صورت متوالی پشت سر هم در کاهش تورم، درد، اختلالات عصبی و اماده شدن برای درمان های دستی استفاده می شود.

برای به دست آوردن دامنه حرکتی و کشش عضلات کوتاه شده، تجهیزات مختلف ورزشی مثل کش ها ، وزنه ها و سایر وسایل تمرین درمانی هم به کار گرفته می شود.

فیزیوتراپی انگشتان دست

انگشت دست دارای سه مفصل است. یک مفصل که به ناخن نزدیک تر است و به آن مفصل اینترفالانژیال دیستال DIP می گویند. مفصل بعدی که به کف دست نزدیک تر است یا به عبارتی مفصل میانی انگشت را مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال PIP می نامند و مفصل بین انگشت و کف دست مفصل متاکارپوفالانژیال MCP نام دارد.

برای درمان آسیب های مفصل میانی انگشت، این مفصل را در حداقل مدت ممکن بی حرکت کرده و بلافاصله بعد از بی حرکتی حرکات آن را شروع میکنند. درمان محدودیت حرکتی در مفصل میانی انگشت مشکل است. تورم این مفصل امکان دارد طولانی شود و محدودیت حرکتی آن دیرتر بهبود پیدا کند.

با حرکات فیزیوتراپی میتوان بر محدودیت حرکتی که بعد از ضربه در مفاصل انگشت به خصوص مفصل میانی ایجاد شده، غلبه کرد. انجام به موقع این حرکات زیر نظر پزشک و فیزیوتراپیست نتیجه درمانی بهتری به دنبال دارد.

فیزیوتراپی دست نوزادان

بیماری erb palsy یا ضایعه شبکه بازویی به دلیل کشیده شدن دست و آسیب به شبکه بازویی نوزاد در زمان تولد به وجود می آید. در این ضایعه اعصابی که مسئولیت حس و حرکت بازو، دست و انگشتان هستند آسیب می بینند و کودک در حین تولد حس و توان حرکتی دستش را ازدست می دهد.

درمان کودکان مبتلا به ارب پالسی از هفته سوم آغاز می شود و این درمان تکنیک های فیزیوتراپی دست و pnf و تمرین درمانی به همراه استفاده از جریان های الکتریکی را در بر می گیرد.

مدت فیزیوتراپی دست

مدت زمان فیزیوتراپی دست به عارضه ایجاد شده بستگی دارد. برای مثال اگر آسیب در ناحیه عصب فرد باشد، درمان آن زمان بیشتری نیاز دارد اما زمان دوره در گرفتگی های عضلانی و یا اسپاسم ها، و تاندونیت ها کاهش پیدا می کند. آسیب دیدگی درمان های دستی فیزیوتراپی و ماساژ درمانی نیز در این موارد کاربرد دارد. زمان فیزیوتراپی در شکستگی های استخوانی به نوع و محل شکستگی بستگی دارد و تا بهبودی کامل دامنه حرکتی و عملکردی فیزیوتراپی ادامه دارد.

فیزیوتراپی دست رشته خاصی در فیزیوتراپی است که در موارد جراحات و بیماری ها، به طور تخصصی به تشخیص، درمان و توانبخشی بلندمدت دست می پردازد.

هدف فیزیوتراپی دست، بازیابی حرکت و عملکرد نرمال دست و همچنین کاهش احتمال آسیب دیدگی مجدد بیمار است.

از آنجا که دست نقش مهمی در حرکات عادی روزانه دارد جراحات و بیماری های دست و مچ دست می توانند ناتوان کننده باشند و بر کیفیت زندگی فرد تاثیر بگذارند.

بیمارانی که از بیماری ها و جراحت هایی رنج می برند که ممکن است بر حرکات و عملکرد دستها تاثیر بگذارند، گزینه مناسبی برای این نوع فیزیوتراپی هستند.

این جراحات و بیماری‌های شامل موارد زیر هستند:

استئوآرتریت
انگشت ماشه ای
گانگلیون
روماتوئید آرتریت
تاندونیت
تنوسینوویت ( التهاب تاندون و غلاف آن)
سندروم دکوران
سندروم رینود
نقص ها یا ناهنجاری های مادرزادی مانند چماقی شدن ناخن
سندروم های فشردگی عصب مانند کارپال، رادیال
عفونت هایی مانند آبسه دست، تبخال انگشت
عفونت های غلاف تاندون
جراحت شست اسکی باز و دیگر جراحت های مرتبط با رباط های دست
انگشت چکشی (انگشت بسکتبال بازان) و دیگر جراحت های مرتبط با تاندون های دست
پیچ خوردگی های دست و مچ دست یا جراحات مفاصل دستها و مچ ها
کشیدگی ماهیچه های دست ها و مچ ها
شکستگی استخوان یا شکستگی مچ
در رفتگی مچ دست
جراحات ناشی از ضربه
جراحات ناشی از استفاده بیش از حد یا فشار تکراری
گاز گرفته شدن توسط حیوانات
سندروم تونل کارپال

جراحاتی که دستها را درگیر می‌کنند بیشتر برای افرادی اتفاق می افتند که:

سن بالایی دارند؛ به علت استخوان های ضعیف تر و کاهش توده ماهیچه ای دارند.
افرادی که خطر زمین خوردن اتفاقی آنها به علت مشکلات تعادلی و بینایی زیاد است.
شرکت در ورزش های پر برخوردی مانند کشتی، فوتبال و فوتبال آمریکایی دارند.
شرکت در ورزش‌هایی مانند ژیمناستیک که در آنها نیاز است دستها و بازوها وزن بدن را تحمل کنند.
شرکت در ورزش هایی که نیاز به وسایلی مانند راکت تنیس و دسته چوگان دارند که با دست کنترل می شوند.

اگرچه آسیب های جزئی دست و مچ دست بدون درمان نیز التیام پیدا می کنند و ممکن است تنها نیاز به خود مراقبتی و درمان های خانگی داشته باشند اما در مورد جراحت های شدیدتر برای پیشگیری از ماندگار شدن درد در طولانی مدت و آسیب و ناپایداری همیشگی نیاز به درمان و توانبخشی است.

در حین فیزیوتراپی دست و پس از آن بیمار می تواند انتظار داشته باشد که موارد زیر را تجربه کند:

بهبود علائم درد
کاهش تورم
مدیریت زخم و جای زخم
بهبود تحرک دست ها و مچ ها
تقویت ماهیچه ها
بازیابی عملکرد دست ها

نحوه اجرای فیزیوتراپی دست

روش های درمانی فیزیوتراپی دست تنها توسط فیزیوتراپیست های حرفه ای و آموزش دیده اجرا می شوند که در زمینه آسیب های مچ و دست تخصص دارند.

آنها معمولا در کلینیک های فیزیوتراپی/ توانبخشی، بیمارستان ها و مراکز سلامت اجتماعی کار می کنند یا به صورت خصوصی به عنوان بخشی از تیم های ورزشی و سازمان های خیریه استخدام شده اند.

در طول یک جلسه مشاوره برای فیزیوتراپی دست، درمانگر برای تعیین میزان جراحت یا تاثیرات بیماری، دست و مچ بیمار را معاینه می‌کند.

پس از آن با توجه به شرایط بیمار یا نوع عارضه، یک برنامه درمانی فردی طراحی می شود.

تمرین های دست و مچ

ورزش های منظم به بهبود تدریجی قدرت و تحرک دست و مچ دست پس از یک بیماری یا جراحت کمک می کند.
درمان دستی

در درمان دستی درمانگر برای بهبود جریان خون و مایع ها، کاهش درد و سفتی و آرام سازی اعصاب و ماهیچه ها، دستها و مچ پاها را ماساژ میدهد.

طب سوزنی

درمانگر برای از بین بردن فشار و کاهش درد سوزن های بسیار باریکی را وارد نقاط خاصی از بدن می کند.

آب درمانی

آب درمانی به ورزش هایی که درون آب گرم و کم عمق انجام می شوند و آب خوردن اشاره دارد. مشخص شده است که آب تاثیر آرام بخشی بر روی ماهیچه ها و مفاصل دارد.

درمان با فشرده سازی

درمان با فشرده سازی به وسیله دستگاه ایرکامپرشن به خاطر تاثیر آن در کاهش تورم شهرت دارد.

مگنت درمانی

مگنت درمانی با ایجاد تعادل یونی و مغناطیسی و همچنین افزایش اکسیژن رسانی بافت سرعت درمان دست را بالا برده و منجر به ترمیم سریعتر می شود.
همچنین به وسیله دستگاه های لیزر پرتوان ، اولتراسوند ، الکتروتراپی و… به بهبود هرچه سریعتر دست کمک و منجر به ترمیم سریعتر بافت می شود.

لیزر درمانی

ثابت شده است که لیزر درمانی با افزایش سطح انرژی بافت ها و افزایش چندین برابری سوخت و ساز بافت به کاهش التهاب و ترمیم بافت های مچ دست کمک خواهد کرد.

وسایل کمکی برای تحرک

اگر لازم باشد برنامه درمانی ممکن است شامل استفاده از اسپیلنت ها و بندها (strap) باشد.

اسپیلنت های انگشت و دست، به غیر از بهبود تحرک و کمک به روند بهبودی، در طول دوره ریکاوری حمایت مورد نیاز را فراهم می کنند.

تکنیک های قالب گیری

این تکنیک ها وقتی اجرا می شوند که زخم ها و اسکارها وجود داشته باشند.

درمانگر همچنین برای تسریع روند بهبود و پیشگیری از آسیب مجدد دست و مچ در آینده درمورد آرگونومیک های مناسب به بیمار آموزش می‌دهد.

استفاده از تکنیک های مختلف برای درمان دست، آسیب دست و مچ به بیماران کمک می کند که در حالی که استفاده از داروها را به حداقل می رساند بهبود کامل پیدا کنند و به طور کامل باز توانی شوند.

از آنجا که اکثر تکنیک های استفاده شده غیر جراحی هستند، درمان های فیزیوتراپی دست ایمن و نسبتاً فاقد هرگونه خطر می باشند.

شاید بزرگترین خطر مربوط به زمانی باشد که درمان در بازیابی حرکت و عملکرد نرمال دست بیمار موفق نباشد.

این خطر برای بیمارانی بیشتر است که از جراحت های ناشی از ضربه و بیماری های دژنراتیو مزمنی که دستها را درگیر می کنند رنج میبرند.

مشاوره رایگان با ی فیزیوتراپی مزین: